WERK

OVER ONS

NIEUWS

CONTACT

MAART 2016 - COLLUMN  MUD #04

<<< TERUG

fijnstofke

Laatst las ik de bio van Geert Wilders op twitter. “Chairman Party For Freedom”, staat er onder andere in. Wat gezellig dacht ik, een party for freedom. Dat klinkt als een Woodstock-achtig feestje; vrijheid, blijheid en eensgezindheid. Een naakt dansende Geert met een bloemenslinger in zijn weelderige blonde coupe. World peace, man. Helaas is de werkelijkheid anders. Ik denk dat Geert nooit feest viert. En als dat wel zo is, mijn feestje is het in ieder geval niet.

 

Soms klinkt iets nu eenmaal mooier dan dat het in werkelijkheid is. Fijnstof, ook zo’n woord. Een positief vrolijk woord. Je hoort het Roy -haarlak is m’n afgod- Donders bijna zeggen; ”Kiek dan, wà un fijnstofke, vindenie?”, terwijl hij met z’n worstvingertjes langs een glimmend huispak strijkt.

 

Maar fijnstof is niet fijn, van fijnstof ga je dood. Fijnstof zit onder meer in de uitstoot van dieselmotoren, milieuvriendelijke Volkswagens met fopchips, maar ook in de rook van de open haard of houtkachel van de buurman. Er zijn steden in China waar de mensen elkaar niet meer kunnen zien door de hoge concentratie smog en fijnstof. Kun je je voorstellen dat je daar de hele dag al ademhalend moet doorbrengen? Te smerig gewoon.

 

De gemeente Utrecht dacht bij zichzelf: wij worden geen Shenyang, fuck de fijnstof en weert sinds vorig jaar alle personenauto’s en bestelbusjes met dieselmotoren van voor 2001 uit het centrum. Een milieuzone zoals ze dat mooi noemen. Het is een begin natuurlijk, maar de pessimist in mij denkt altijd bij dat soort maatregelen aan de spreekwoordelijke druppel op de gloeiende plaat. De steenkolencentrales in China roken immers gewoon door. En wat als je met je schone-stekker-Tesla vervolgens in het centrum van Utrecht wel je kleding-inkopen doet bij pak ’m beet Mango, of dat leuke rompertje haalt bij de Prénatal? Twee voorbeelden van bedrijven met een e-label, wat wil zeggen dat ze het qua milieu, duurzaamheid en ook qua arbeidsomstandigheden niet zo nauw nemen.

Tuf dan ook maar lekker in je stinkgolfje over de grachten, het is water naar de zee dragen. Je zorgt voor minder fijnstof maar ondertussen is je jeans met dat ‘fijn stofje’ wel door kinderhandjes vervaardigd in een slavenfabriek in Bangladesh. Hoogstwaarschijnlijk met een giftige verfstoffen uitbrakende afvoer in de plaatselijke rivier. Natuurlijk, alle kleine beetjes helpen en een beter milieu begint bij jezelf om maar eens wat clichés op te lepelen, maar ik zou zo graag eens een groots gebaar zien. Een wereldleider die gewoon zegt; “mensen het is genoeg, hier stopt het. Ik wil dat mijn kinderen straks ook nog kunnen ademhalen. Lever maar in die auto, ga maar fietsen.”

 

Impopulaire maatregel en tamelijk onmogelijk lijkt me, maar het zou wel helpen. Ik las laatst dat Mark Zuckerberg 99 procent van zijn vermogen van 45 miljard dollar gaat gebruiken om daar goede dingen mee te doen. Kijk Mark, dat zet zoden aan de dijk. Met dat soort bedragen kun je een verschil maken en met die overgebleven één procent, die 450 miljoen, zing je het wel even uit. Is dat nare Facebook uiteindelijk

toch nog ergens goed voor geweest.

 

Wat zou je allemaal kunnen doen met die pegels, Mark? Het lijkt me een mooi idee om 0,3 procent van de Sahara vol te plempen met zonnepanelen. Dat ‘kleine’ stukje Sahara is genoeg om heel Europa van energie te voorzien. Lappen we met z’n allen nog wat bij om die energie ook op de juiste plaats krijgen want dat schijnt een probleem te zijn. Nóg mooier Mark, is om het project van de Delftse Boyan Slat te financieren. Deze jonge Nederlander wil de oceanen schoonmaken, want daar voltrekt zich een ramp. Waar fijnstof een drama voor de lucht is, zijn nanoplastics dat voor de zee. Nanoplastics ontstaan door plastic rommel in de zee dat door zonlicht, verwering en golfslag afgebroken wordt tot minuscule deeltjes. Zo klein dat ze menselijke cellen kunnen penetreren. Ze komen in ons lichaam omdat deze plastic troep al volledig in onze voedselketen is doorgedrongen. Een Duitse wetenschapper onderzocht maar liefst 24 Duitse biermerken, in alle merken werden nanoplastics aangetroffen. Allemaal. Wél een schuimkraag die 3 dagen blijft staan, dat wel. Maar goed, Boyan heeft een project; ‘The Ocean Cleanup’ waarmee hij op bepaalde punten in de oceaan een soort drijvende vangnetten van 50 kilometer lang wil plaatsen. De natuurlijke golfstromen doen de rest, het plastic drijft vanzelf naar die plekken toe. In tien jaar moet de helft van de ‘plastic soep’ uit de oceanen verwijderd zijn, en dat is nodig want er is berekend dat als de vervuiling zo door gaat er in 2050 méér plastic dan vis in de oceaan ronddrijft. En ik bak liever een zeebaarsje dan een plastic Coca-Cola verpakking, wat jij Mark? Dus hop Mark, show Boyan the money en ruim de zee op, dan zorgen wij ervoor dat we netjes boodschappen doen met een tasje van canvas of een ander fijn stofke natuurlijk.

PONG CREATIVE

Klokgebouw 222

5617 AC Eindhoven

T 040 848 68 76

info@pongcreative.nl

© 2019  PONG CREATIVE

Algemene voorwaarden